آیا بازی کلش نوعی قمار است؟

چندی است بازی کلش در ایران رواج یافته است، مطالب بسیاری در مضرات این بازی نوشته است. در همین وبلاگ مطلبی درباره مضرات بازی کلش نوشته شد. در این مطلب به امید خدا بازی کلش را از دید دیگری مورد بررسی قرار خواهیم داد. در اینجا می خواهیم خرید و فروش جِم(gem) را مورد بررسی قرار دهیم.

مختصری درباره بازی کلش

بازی کلش یا به طور کامل کلش اف کلنز(Clash of Clans به معنی جنگ قبیله‌ها) در تقسیم بندی بازی‌ها در دسته‌ی بازی‌های استراتژیک قرار می‌گیرد. بعد از ثبت نام بازیکن در بازی، یک مکان در صفحه بزرگ بازی برای او مشخص می‌شود. این مکان محل قبیله‌ی بازیکن است. بازیکن باید مکان قبیله را بسازد، مایحتاج قبیله را تامین کند وسایل و ادوات دفاعی قبیله را بسازد و خلاصه طبق قوانین بازی باید تمدنی در آن نقطه بنا کند.

طبق قوانین بازی، ساخت و سازها به منابعی نیاز دارد که مقدار اندکی در ابتدای بازی به بازیکن اختصاص یافته است. در بازی روش‌هایی برای بدست آوردن منابع در نظر گرفته شده است. این روش‌ها عبارتند از:

• استخراج منابع
• خرید منابع از طریق خرید جم
• غارت منابع دیگر قبیله‌ها

استخراج منابع:

در این روش بازیکن از محل تخصیص یافته به خود در صفحه بازی با ابزارهایی که در اختیارش قرار گرفته منابعی را اصطلاحا استخراج می‌کند. این روش زمان‌بر است. به عنوان مثال برای استخراج و تولید ۱۰ واحد یک روز زمان نیاز دارد. به دلیل زمان‌بر بودن استخراج منابع، بازیکن‌ها به دو روش دیگر روی می‌آورند.

خرید منابع از طریق خرید جم:

هزینه مالی دارد. یعنی شرکت تولید کننده‌ی بازی، در ازای دریافت مبلغی مثلا چند دلار مقداری جم به بازیکن می‌دهد که در بازی با آن می‌تواند منابع مورد نیاز خود را خریداری کند.

غارت منابع دیگر قبیله‌ها:

بازیکن می‌تواند به محل یک قبیله دیگر در صفحه بازی حمله کرده و منابع آن را غارت کند.

توضیح دلیل شبهه‌ی قمار بودن بازی کلش

حال مسئله‌ی اصلی مورد بحث این است:
بازیکن می‌تواند با پرداخت هزینه‌ای به شرکت تولید کننده بازی منابعی را خریداری کند و از طرف دیگر سایر بازیکن‌ها می‌توانند با حمله منابع خریداری شده توسط این بازیکن را غارت کنند. باید توجه داشت که بازیکن دیگر ممکن است بابت منابع غارت شده پول پرداخت کرده باشد. پس در این بازی بازیکن ها مبالغی پول را(که در اینجا تبدیل به منابع خاصی در بازی شده است) وارد بازی می‌کنند و طبق قوانین برد و باخت موجود در این بازی، می‌توانند این پول ها را از همدیگر ببرند و مالک پول‌های بازیکن دیگر شوند.
با توجه به تعریف قمار در رساله‌های عملیه مراجع تقلید:
"قمار، بازى همراه با برد و باخت به وسیله آلات مخصوص فراهم شده براى قمار با در میان گذاشتن و قرار پول یا چیز دیگر به عنوان عوض است و بین اقسام بازى  ها و اقسام آلات فراهم شده براى قمار در هر عصرى، فرقى وجود ندارد."^۱
آیا می‌توان این بازی را نوعی قمار، و خرید فروش جِم را خرید و فروش آلات قمار دانست؟

 (۱) استفتائات آیت الله بهجت موجود در http://v0.bahjat.ir/index.php/ahkam-2/esteftahat/29-8-----.html

داروینیسم دروغ بزرگ

تکامل

مبارزه ای منطقی علیه داروین گرایی ( بزرگ ترین نیرنگ دجّال) با موفقیت انجامید چرا داروین گرایی یک تهدید است؟


Charles Darwin داروین گرایی، آیینی است ساختگی و الحادی که صُدفه و تصادف را خدا می داند. داروین گرایی بزرگ ترین نیرنگ علمی جهان است. هر ادعایی که داروین گرایی به نام تکامل مطرح می کند، دروغی بیش نیست. نظریه تکامل اصلاً ربطی به علم ندارد. مکتب داروین گرایی، آیینی است کاذب که - العیاذ بالله - جهت بازداشتن مردم و جامعه از ایمان به خداوند متعال شکل گرفته است. این مکتب خونین، بزرگ ترین رویکرد دجّال در آخرالزمان است؛ و از آنجایی که [قبلاً] جامعه در بی خبری از آن به سر می بُرد، آنان را به سوی کفر و بی دینی، جنگ و جدال، ظلم و ستم و رنج و عذاب تشویق می کرد. داروین گرایی، پایه و اساس تمامی گرایشات ضد دین از قبیل کفر و الحاد، کمونیسم و ماتریالیسم (ماده گرایی) است. داروین گرایی ریشه تمام جنگ ها، اعمال تروریستی، کُشت و کشتار، ژنوساید [قتل عام یا نسل کُشی]، فیلمنامه های ترس و وحشت و نیز مصیبت هایی است که بر جهان تحمیل گردیده است. داروین گرایی، مکّارترین و گمراه ترین اسلوبی است که دجّال بدان متمسّک است. بر اساس باورهـای خرافاتی داروین گرایی، انسـان حیوانی بیش نیست؛ و لـذا، داروین گرایان تصور می کنند تنهـا ارزشی که می توان برای انسان قائل شد، متناسب همین [حیوان بودنش] است و بس. می توان دیدگاه اصلی داروین را چنین خلاصه کرد: « انسان، حیوانی است ستیزجو.» نتیجه این امر، ایدئولوژی و مکتبی شد مبتنی بر اصلِ « بقای اصلح » در میان انسان ها. کسانی که مکتب داروین گراییِ مورد بحث را اتخاذ کردند، باعث و بانی نهضت های خونی چون کمونیسم و فاشیسم در جهان شدند، و در این راستا، چه رنج و عذاب هایی را که به بار نیاوردند. در طول جنگ جهانی دوم، بیش از 250 میلیون نفر جان خود را از دست دادند؛ و این چیزی بود که تحت تأثیر باورهای داروین گرایی و از دریچه نهضت های فاشیسم و نازی آغاز به کار کرد. لذا، بیش از یک میلیارد نفر در پیِ سرکوبی های سیاسی، که ازکمونیسم نشأت گرفته بود، جان خود را از کف بدادند. به علاوه، تعداد بی شماری مرگ و میر هم در نتیجه تروریسم به وقوع پیوست. گفتنی است که این دو فلسفه خونین نیز ریشه در داروین گرایی داشتند. بدون استثنا، منشأ تمامی جنگ و جدال های داخلی و اعمال تروریستی ای که هنوز هم ادامه دارد، داروین گرایی است. به همین دلیل است که مسلک داروین گرایی، جلوه گر بدترین فساد و تباهیِ دجّال در آخرالزّمان است؛ آخرالزمانی که ما اینک در آن به سر می بریم. گفتنی است که تنها راه ترویج ایمان به پروردگار متعال در سراسر جهان و پایان دادن به این وحشی گری و فلاکت، اضمحلال و نابودی آیین الحادی داروین گرایی است. این آیین الحادی ریشه در فریب و نیرنگی همه جانبه دارد. از این رو، اضمحلال و نابودی این باور خرافاتی (یعنی تکامل) از نظر علمی بسیار آسان است. قرن بیست و یکم زمانی است که از کذب و بی منطقیِ این مار خوش خط و خال از هر لحاظی کاملاً پرده برداشته شده است. در حقیقت، همان گونه که از اطلاعات این سایت هم می توان دید، با افشای نیرنگ تکامل (آیین خرافاتی داروین گرایی) که موجب فریب تمام جهان و تحمیل این همه فلاکت و بدبختی است، این مکتب به تمام معنا رنگ اضمحلال و نابودی به خود خواهد گرفت.

صُدفه و تصادف، خدای دروغین داروین گرایان

   از دیدگاه داروین گرایان، همه این تنوعات حیرت انگیز حیات در روی زمین « از طریق صُدفه وتصادف » هستی یافته است. آنان برای اجتناب از گفتن اینکه « خداوند آنها را آفریده است »، از دید خودشان- العیاذ بالله- تصادف و اتفاق را به عنوان خدا تلقی می کنند، و مدعی این امرند که تنها مبدأ و خاستگاه این همه نظام ذی حیاتِ باشکوه و شگرف، حوادث کور و کرّ و فاقد شعور است. داروین گرایی با چنین منطق ساده و مضحکی مردم را فریب داده است. مصداق سخنرانی استادان دانشگاه ها، دانشمندان و مدرسانی که گفته « حوادث اتفاقی و فاقد شعور » را مورد مطالعه و پژوهش قرار داده اند (چنانکه گویی - العیاذ بالله- این حوادث خودشان هوشی خلاق بوده که قادر به اندیشیدن و تصمیم گیری بوده و اینکه خودشان هستی بخش این نظام های خارق العاده بوده اند) در واقع یک معجزه بزرگ است. صُدفه وتصادف، خدای دروغین داروین گرایان است؛ خدایی که ظاهراً همه چیز را خلعت وجود بخشیده است و حتی [هر از گاهی] معجزه می آفریند. بر اساس جهان بینی سست بنیاد داروین گرایی، زمان و صُدفه وتصادف - به طرزی خیالی - قادر به پدیدآوردن همه چیز هستند. این باور نامعقول بر این است که شانس و اتفاق قادر است به چیزهایی دست یابد که انسان ها از تحصیل آنها عاجزند، و حتی گاهاً دارای چنان دانش، توانایی و امکاناتی است که دانش، توانایی و امکانات دانشمندان و آزمایشگاه های آنان هم به گَرد پایش نمی رسد. البته، تصدیق چنین ادعایی، برای هر انسان آگاه و فکّوری که از درایت و عقل و شعور برخوردار باشد، قطعاً بعید است.